بروشور اطلاع رسانی
این بروشور، ارائه دهنده اطلاعاتی در مورد بی اختیاری ادراری و مشکلات ناشی از آن و نیز در بردارنده رهنمودهایی در مورد وسایل کمکی موجود در بازار برای برخورد با این بیماری است.
بی اختیاری ادراری چیست؟
بی اختیاری ادراری، طبق تعریف ارائه شده توسط « انجمن بین المللی کنترل ادرار» (ICS) عبارت است از خروج غیر ارادی ادرار از بدن فرد مبتلا به میزانی که یک مشکل اجتماعی و/ یا بهداشتی را برای او ایجاد می کند.
به طور میانگین، تقریباً 10 درصد مردم جهان به این مشکل مبتلا هستند. البته رقم واقعی، حتی بالاتر است، زیرا افراد مبتلا جرات نمی کنند با صراحت و آزادانه در مورد این مشکل صحبت کنند. بسیاری از بیماران نمی دانند برای گرفتن کمک به کجا مراجعه کنند و به همین دلیل، رنج خود را از دیگران پنهان می دارند.
بی اختیاری در افراد مختلف، متفاوت است. حتی نشت ادرار، به میزان بسیار اندک، آزار دهنده است و ممکن است به انزوای اجتماعی بینجامد.
در گروه های سنی جوان، چند تفاوت میان دو جنس وجود دارد. درصد زنان جوان مبتلا به بی اختیاری در سنین باروری، در حدود 10 تا 15 درصد است، در حالی که میزان آن در مردان هم سن آنها در حدود 5 درصد می باشد. در سنین 70 تا 75 سالگی، تفاوت های فاحش از میان می رود و تعداد مبتلایان در هر دو جنس، تقریباً برابر می شود.
آناتومی
مشکلات مربوط به بی اختیاری ادراری غالباً در دستگاه ادراری تحتانی، یعنی در مثانه و/ یا پیشابراه روی می دهد. در مردان، پروستات غالباً علت بی اختیاری است. انقباض دو اسفنکتر ( عضله حلقوی) قرار گرفته در پیرامون پیشابراه، به بسته شدن پیشابراه و جلوگیری از نشت ادرار کمک می کند.
کار عضلات لگن، بسیار مهم است. وقتی عوامل ایجاد کننده نشت ادرار- مثلاً سرفه یا عطسه- روی می دهند، آ نها باید سریعاً منقبض شوند و از اندام های دیگر حمایت نمایند. لذا حفظ خاصیت کشسانی این عضلات با انجام مرتب تمرینات ویژه قاعده لگن، بسیار مهم است.
انواع مختلفی از بی اختیاری ادراری وجود دارد که در زیر به شایع ترین آنها اشاره می کنیم.
| برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بی اختیاری ادراری، با پرستاران آموزش دیده، مشاورین متخصص در این زمینه یا پزشکان عمومی صحبت کنید. |
بی اختیاری ناشی از فشار فیزیکی
بی اختیاری ناشی از فشار فیزیکی، شایع ترین نوع بی اختیاری است که بیشتر در افراد جوان، به ویژه زنان، مشاهده می شود. همانگونه که از نام آن برمی آید، علت آن، فشار فیزیکی ناگهانی است که منجر به درجات متفاوتی از نشت ادرار می شود.
نشت ادرار در این حالت، ممکن است ناشی از عملکرد ضعیف عضلات لگن، کاهش خاصیت انقباضی اسفنکترها / پیشابراه، تغییرات هورمونی، یا ترکیبی از همه اینها باشد. چند درمان برای این نوع بی اختیاری وجود دارد. تمرینات ویژه قاعده لگن، غالباً نخستین درمان است. دیگر روش های درمانی عبارتند ازinduction hormone، تحریک الکتریکی، یا عمل جراحی. حتی پس از عمل جراحی نیز نیاز به تمرینات ویژه قاعده لگن وجود دارد. در طول درمان، ممکن است لازم باشد که از محصولات کوچکتر ویژه بی اختیاری، نظیر ابری- سان مونو یا ابری- سان مایکرو، استفاده شود.
بی اختیاری فشاری/ پرکاری مثانه
بی اختیاری فشاری و پرکاری مثانه، علامت واحدی دارند. در هر دو مورد، مثانه پر کار است و حتی در زمانی که برای تخلیه ادرار بسیار زود است ، کار می کند. افراد مبتلا به بی اختیاری فشاری ممکن است 30 تا 40 بار در روز به دستشویی بروند و این در حالی است که میانگین طبیعی رفتن به دستشویی، 7 بار در روز است. افراد مبتلا به بی اختیاری فشاری به سختی می توانند بگویند که چه زمانی این حالت روی می دهد و تخلیه ادرار شروع می شود. در بیشتر مواقع، تخلیه ناگهانی و غیر قابل کنترل ادرار همراه با فشار شدید وجود دارد که می تواند دردناک باشد یا نباشد. میزان نشت ممکن است از چند قطره تا حجم کاملی از ادرار باشد. بروز بی اختیاری فشاری بدون نشت ادرار نیز غیر معمول نیست. ممکن است چند علت برای بی اختیاری فشاری وجود داشته باشد که برای نمونه می توان به عفونت ها، بیماری های زنانه و سایر بیماری ها اشاره کرد.
پیدا کردن علت نشت ادرار همیشه مهم است
بی اختیاری فشاری را می توان از راه های مختلف درمان کرد. همیشه با پرستاران آموزش دیده، مشاورین متخصص در این زمینه یا پزشکان عمومی صحبت کنید.
یکی ار راه های درمان، تمرین دادن مثانه است که با استفاده از آن می توانید ظرفیت مثانه را افزایش دهید. اگر مثانه بتواند ادرار بیشتری را در خود نگه دارد، بیمار مجبور نیست به دفعات فراوان به دستشویی برود. با دارو نیز می توان فعالیت مثانه را کم کرد و این درمان غالباً همراه با تمرین دادن مثانه است. دیگر راه های ممکن عبارتند از استفاده موضعی از هورمون( استروژن)، تحریک الکتریکی، یا طب سوزنی. در طول مدت تمرین دادن مثانه، ممکن است نیاز به استفاده از محصولات جذب کننده باشد. با توجه به نیازهای هر فرد، این محصولات باید برای تک تک بیماران آزمایش شوند. محصولات مناسب برای بی اختیاری فشاری عبارتند از ابری- سان مینی، ابری- سان نرمال، یا ابری- سان میدی.
بی اختیاری لبریزی
این نوع بی اختیاری، در مردان روی می دهد و علت آن، بزرگ شدن پروستات در اثر یکی از دو عامل بالا رفتن سن یا بیماری است. در این حالت، غده پروستات، پیشابراه را مسدود می کند، به گونه ای که امکان تخلیه کامل مثانه از میان می رود. در نتیجه، ادرار یا با فشار و جهش از مثانه بیرون می آید یا تخلیه آن به صورت قطره ای صورت می گیرد.
اگر نشت ادرار متوقف شود و تخلیه ادرار هنوز ممکن نباشد، مانعی بر سر راه تخلیه ادرار وجود دارد. غده پروستات ممکن است کاملاً مسدود شود و اجازه عبور ادرار را ندهد. این حالت، احتباس نامیده می شود که باید درمان شود.
عمل جراحی غالباً بهترین درمان بی اختیاری لبریزی است.
در این حالت ممکن است نیاز به سوند باشد، زیرا تخلیه مثانه، بسیار مهم است. معمولاً پس از عمل جراحی، سوند برداشته می شود.
پس از عمل جراحی، ممکن است نشت جزئی وجود داشته باشد، اما در چنین مواردی، حتی مردان را نیز می توان با استفاده از تمرینات ویژه قاعده لگن درمان کرد. استفاده از محصولات کوچکتر که به طور خاص برای مردان威而鋼 می باشند- نظیر محصولات ابری- من- نیز ممکن است لازم باشد.
بی اختیاری ترکیبی
این حالت، ترکیبی از بی اختیاری ناشی از فشار فیزیکی و بی اختیاری فشاری است که در آن، نشت ادرار، ناشی از فشار فیزیکی است و با فشار شروع می شود.
به دلیل ویژگی دوگانه آن، تشخیص و درمان آن ممکن است دشوارتر از تشخیص و درمان دیگر انواع بی اختیاری باشد.
درمان آن، بر اساس مشکلات و علائم مشاهده شده است و یکی از دو نوع بی اختیاری، پیش از دیگری درمان می شود.
در بی اختیاری ترکیبی، میزان نشت معمولاً تا حدودی بیشتر است و لذا محصولات کوچک بی اختیاری ممکن است کافی نباشند.
در این صورت، باید از محصولات دارای قدرت جذب بالاتر، نظیر ابری- سان نرمال، ابری- سان میدی، یا ابری- سان پلاس، استفاده کرد.
عضلات قاعده لگن
این گروه نسبتاً کوچک از عضلات، کارکرد بسیار مهمی در بدن دارند. آنها اندام های تحتانی شکم را حمل و از آنها محافظت و پشتیبانی می نمایند.
اگر در هنگام سرفه یا عطسه، فشار در ناحیه شکم افزایش یابد، تحریکات عصبی به مجموعه عضلات لگن فرستاده می شود تا منقبض شوند و پیشابراه را مسدود کنند.
عضلات تمرین داده نشده یا ضعیف نمی توانند به طور مناسب بسته شوند و در نتیجه، نشت ایجاد می شود. تمرین مرتب، بهترین راه حفظ شکل عضلات لگن است.
آموزش نحوه مقابله با بی اختیاری ناشی از فشار فیزیکی می تواند واکنش در برابر افزایش فشار در ناحیه شکم را آسان تر کند و درنتیجه، مانع نشت ادرار شود.
آموزش تحمل ادرار: هر چه مدت زمان سفت نگه داشتن عضلات لگن توسط بیمار بیشتر باشد، مزایای آن چشمگیرتر خواهد بود.
| شما آن قدر پیر نیستید که نتوانید تمرینات ویژه عضلات قاعده لگن را انجام دهید! |
تمرینات قاعده لگن
- نخست لازم است عضله مناسب و صحیح برای سفت نگه داشتن را پیدا کنید. قرار دادن بدن در حالت شل و راحت اهمیت دارد. به پشت دراز بکشید، پاها را اندکی خم کنید یا بالشی را در زیر پاها قرار دهید، و کف پاها را بر روی زمین بگذارید. یکی از دست ها را بر روی شکم خود بگذارید تا متوجه شوید که عضلات چه زمانی شل می شوند.
- کار را با نگه داشتن های محدود و کوتاه مدت شروع کنید تا بتوانید قدرت خود را تقویت کنید. عضلات را به مدت حدود 2 ثانیه سفت نگهدارید و سپس به مدت 2 ثانیه شل کنید. این کار را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
- به محض اینکه در این تکنیک ماهر شدید و عضله مناسب برای سفت نگه داشتن را پیدا کردید، می توانید تمرین را شروع کنید. پایبندی به تمرین، ضروری است. توجه داشته باشید که عضلات قاعده لگن زود خسته می شوند، لذا همیشه به یاد داشته باشید که پس از هر تمرین طولانی مدت، استراحت نمایید.
- عمل سفت نگه داشتن عضله را با شدت هر چه تمام تر به مدت حدوداً 5 ثانیه انجام دهید و عضله را بین هر دو تمرین، شل کنید. تمرین را صرفاً به تعداد و تا زمانی انجام دهید که قدرت نگه داشتن عضله به مدت 5 ثانیه را دارید.
- یک روش دیگر برای سفت نگه داشتن عضله، سفت نگه داشتن آن به شدت هر چه تمام تر و هر چه طولانی تر است. طول مدت این نگه داشتن ها باید بین 30 ثانیه تا 2 دقیقه باشد. تعداد افرادی که می توانند این کار را برای مدت طولانی تر انجام دهند، اندک است.
چگونه بفهمم که تمرین را درست انجام می دهم؟
کافیست در زمان ادرار کردن، جریان ادرار را متوقف کنید. این کار را تنها برای مدت زمان بسیار کوتاهی انجام دهید و هرگز به آن عادت نکنید، زیرا رفلکس تخلیه کننده مثانه را فریب می دهید و لذا تخلیه کامل مثانه ممکن است دشوار شود.
پیش از آغاز تمرین ویژه بی اختیاری ناشی از فشار فیزیکی، انجام یک بررسی کامل و صحبت با مشاورین متخصص در زمینه بی اختیاری یا پزشکان عمومی، بسیار مهم است.
تمرین ویژه بی اختیاری فشاری
در بی اختیاری فشاری، افزایش ظرفیت مثانه، بسیار مهم است. اگر زیاد به دستشویی بروید و مثانه خود را تخلیه کنید، مثانه کوچک تر می شود و خاصیت کشسانی خود را تا حد زیادی از دست می دهد. تمرین هدفمند به معنای آن است که مثانه شما دوباره حاوی حجم و مقدار طبیعی از ادرار خواهد شد. هدف از این تمرین، افزایش فاصله زمانی رفتن به دستشویی است.
کارهای خود را کنترل کنید
- مقدار نوشیدنی های مصرفی و زمآنهای نوشیدن را یادداشت کنید.
- به مقدار ادرار تخلیه شده و زمان هر بار دستشویی رفتن توجه کنید.
- تخلیه ادرار را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه انجام ندهید. برای نمونه، سعی نکنید پیش از خروج از منزل یا محیط کار، به دستشویی بروید. همیشه تا زمانی که واقعاً می خواهید خارج شوید، صبر کنید. وقتی احساس فشار می کنید، برای چند لحظه بنشینید تا فشار بر طرف شود. حتی می توانید به مدت طولانی تری صبر کنید.
- در ساعات پایانی شب و قبل از خواب، مقادیر فراوان از نوشیدنی ها را مصرف نکنید و به یاد داشته باشید که قهوه و چای، در مقایسه با نوشیدنی های دیگر، ادرارآورتر هستند.
گاهی تمرین دادن مثانه ممکن است موجب افزایش نشت ادرار شود و این هنگامی است که سعی می کنید ادرار را برای مدت زمان طولانی تر تحمل کنید. این کاملاً طبیعی است و در طول مدت تمرین بهبود خواهد یافت.
| تمرین دادن مثانه زمان می برد و نیازمند صبر و حوصله و پشتکار است! |
اندازه وسیله کمکی مورد استفاده برای بی اختیاری ها مهم نیست. آنچه بسیار مهم است، قرار گیری مناسب وسیله بر روی بدن است تا حداکثر کارایی و راحتی تضمین شود.
Abena، دارای طیف گسترده ای از محصولات بی اختیاری و نیز محصولات نگهدارنده آنها- نظیر شورت های نگهدارنده و غیره- می باشد.
شورت های چسبان هرگز نباید خیلی تنگ باشند. برای بی اختیاری های موقت باید شورت هایی را انتخاب کرد که بتوان آنها را چند بار شست. برای نمونه، می توانید از ابری- نت یا ابری- پنتس استفاده کنید. برای بی اختیاری های مزمن، محصولاتی نظیر ابری- لیف، شورت های دارای الیاف بسیار ریز، یا شورت های ابری- فیکس سافت کاتن، انتخاب های بدیهی هستند.
همه محصولات طیف « ابری- » به گونه ای طراحی شده اند تا ایمنی، آزادی عمل و راحتی بیمار تامین شود.
بدون دیدگاه